Informacja o prywatności
Strona używa plików Cookies i podobnych technologii, aby zapamiętać Twoje ustawienia, informacje o sposobie korzystania ze strony i analizować zdepersonalizowane dane w celu poprawy wydajności naszej witryny zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookies w Twojej przeglądarce.
Klikając przycisk „Akceptuję”, wyrażasz zgodę na używanie plików cookies.
Telefon komórkowy wszystkim kojarzy się z telefonem, z niczym innym. Jest to jednak komputerowy radiotelefon (transceiver), czyli nadajnik i odbiornik w jednym urządzeniu, zarządzany przez wewnętrzny system komputerowy.
Zawiera mikroprocesorowy układ zdolny do przetwarzania zaawansowanych operacji odbioru i nadawania cyfrowych danych na częstotliwościach od 800 MHz do 2,6 GHz. W zależności od stosowanej technologii kodowania. Swoją konstrukcją przypomina trochę repeater, czyli przemiennik zawierający w swojej strukturze dipleksery pozwalające na jednoczesne nadawanie i odbiór sygnałów z pewnym niewielkim odstępem częstotliwości. Telefon komórkowy posiada także szereg dodatkowych opcji, pozwalających na bardziej zaawansowane pole działania. Użytkownik nie ma do nich dostępu i na ogół nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia.
Niemniej nie wdając się w szczegółowe informacje techniczne, niezależnie o rodzaju kodowania sygnału, sam sygnał wysyłany z telefonu komórkowego to fala radiowa o określonej częstotliwości, która zdolna jest do przenoszenia informacji uformowanej cyfrowo lub analogowo.
Podczas rozmowy infrastruktura telefonu przetwarza analogowy sygnał akustyczny -nasz glos, na cyfrowy odpowiednik w kodzie dwójkowym, w czasie rzeczywistym. W urządzeniu odbiorczym (drugim telefonie) znajdującym się u rozmówcy, ten sygnał jest przetwarzany w sposób odwrotny, czyli z sygnału zawierającego zakodowaną cyfrowo informację, na sygnał akustyczny.
Dlaczego „komórka”?
Komórka jest to strefa zasięgu jednej stacji retransmisyjnej BTS, (Base Transceiver Station- stacji bazowej), czyli nadajników i odbiorników pośredniczących, obejmujących swoim zasięgiem określony obszar, max-35 km.
Oprogramowanie używane w telefonii komórkowej pozwala operatorom sieci na określenie położenia telefonu z dokładnością do ok. kilku metrów, a co za tym idzie zlokalizowaniu użytkownika, nawet gdy ten nie rozmawia przez telefon. Wystarczy, że ma on tylko włożoną baterię.
Nawet wyłączony telefon co pewien czas komunikuje się z siecią, wysyłając krótkie impulsy.
Nie ma to nic wspólnego z globalnym systemem pozycjonowania GPS, który działa niezależnie i jest dostępny dla użytkownika.
Każdy włączony telefon co kilka sekund bez naszego udziału komunikuje się ze stacją bazową, gdzie odczytywana jest informacja o zasięgu, mocy sygnału oraz IMEI telefonu i IMSI karty.
IMEI -jest to unikatowy numer każdego telefonu komórkowego, coś jak numer rejestracyjny pojazdu.
IMSI – unikatowy numer karty SIM
Moc fali radiowej wysyłanej przez telefon komórkowy waha się od wielkości tysięcznych części wata do 2W, w zależności od odległości od komórki BTS.
Komórka BTS (stacja bazowa), pracuje już z mocą do ok. 100W.
Telefon analizuje minimalną siłę sygnału potrzebną do niezakłóconej komunikacji z wieżą. Im dalej od stacji bazowej, tym większa moc jest potrzebna do nawiązania kontaktu z komórką BTS.
Czyli im dalej znajdujemy się od stacji bazowej, tym szybciej zużywa się bateria telefonu ze względu na zwiększenie się mocy nadajnika.
Na pewno zauważyliśmy niejednokrotnie, że podczas dłuższej rozmowy nasz telefon się zagrzał. Spowodowało to ciepło wydzielające się na stopniu mocy części nadawczej telefonu.
Analogicznie, jeżeli jesteśmy blisko, telefon nie potrzebuje dużej mocy do komunikacji z wieżą. Moc spada wtedy do tysięcznych części wata. Wzrasta żywotność baterii oraz zmniejsza się szkodliwy wpływ promieniowania EM na nasze zdrowie.
Potencjalne zagrożenia i możliwości.
Opisane poniżej możliwości telefonu komórkowego i wynikające z nich zagrożenia dla przeciętnego użytkownika są jak najbardziej realne, co nie znaczy, że są nagminnie stosowane. Powinniśmy jednak zdawać sobie sprawę z ich istnienia.
Możliwości operatora w zależności od posiadanego sprzętu nowej generacji są niebywałe. Ponieważ wszystkie połączenia z telefonu odbywają się za pośrednictwem sieci operatora, ma on możliwość odsłuchiwania rozmów przez nas dokonywanych, oraz nagrywania rozmów. Odbywa się to podobnie jak w rejestratorach video. Po pewnym czasie są one na ogół kasowane, ze względu na ograniczone pojemności pamięci.
Obserwowanie miejsca logowania komórki (śledzenie miejsc pobytu osoby oraz kierunku i szybkości przemieszczania się danego telefonu komórkowego i to z bardzo dużą dokładnością), jest to możliwe dzięki efektowi Dopplera, podobnie jak w urządzeniach radarowych.
Telefon komórkowy można zlokalizować poprzez pomiar czasu przebiegu sygnału -fali EM (elektromagnetycznej) z telefonu do poszczególnych BTS-ów, minimum trzech.
Operator może zidentyfikować osobę po aparacie telefonicznym pomimo zmiany karty SIM, gdyż logujący się do sieci telefon automatycznie wysyła swój numer IMEI. Identyfikację osoby po głosie a także zbieżności numerów kontaktowych pomimo zmiany karty SIM i aparatu telefonicznego jednocześnie. Wystarczy, że w bazie danych systemu znajduje się próbka głosu tejże osoby.
Operator ma możliwość za pomocą odpowiednich protokołów uzyskać dostęp do naszego telefonu komórkowego i przeglądać pamięć telefonu oraz kartę SIM, modyfikować zawartość, wykonać połączenie lub wysłać SMS. To nie wszystko. Istnieje możliwość zdalnego włączenia mikrofonu i kamerki w telefonie, zatem operator może usłyszeć i zobaczyć co dzieje się wokół osoby użytkującej telefon. Może tego dokonać nawet, wtedy gdy telefon jest wyłączony. Może go też zdalnie włączyć lub wyłączyć, a także zablokować poszczególne funkcje, przekierować połączenia na wybrany przez siebie numer, mimo że w telefonie wyświetlany jest numer rozmówcy, który wybraliśmy.
Co najistotniejsze! Dzieje się to absolutnie bez naszej wiedzy i nie mamy o tym zielonego pojęcia.
Jedynym sposobem ustrzeżenia się przed zewnętrzną kontrolą jest wyjęcie baterii, chociaż coraz częściej producenci montują w telefonach ogniwa na stałe, bez możliwosci odłączenia-ciekawe dlaczego?
Czy zatem powinniśmy się obawiać o naszą prywatność? Raczej nie. Chociaż możliwości inwigilacji za pośrednictwem telefonu są ogromne. Weźmy pod uwagę choćby fakt, że coraz bardziej zaawansowane technologie pozwalają za pomocą telefonu dokonywać również operacji bankowych. W Polsce jest zarejestrowanych około 45 milionów telefonów komórkowych, nie jest możliwe kontrolowanie każdego z nich, niemniej na polecenie odpowiednich służb w celu wychwycenia sprawców przestępstw, operator sieci komórkowej może udostępnić możliwości systemu.
Wpływ na zdrowie.
Nie stwierdzono zwiększonego negatywnego wpływu telefonu komórkowego na zdrowie człowieka, co nie znaczy, że taki nie występuje.
Telefony komórkowe oraz wieże BTS pracują na częstotliwościach mikrofalowych, zbliżonych do częstotliwości pracy kuchenek mikrofalowych (2,4 GHz). Fala radiowa w tym zakresie pasma posiada właściwości nagrzewające, długie więc przytrzymywanie telefonu w okolicach głowy musi mieć negatywny wpływ na nasze zdrowie. Stwierdzono występowanie bólów głowy, złego samopoczucia, depresji i bezsenności u osób nadużywających telefonów komórkowych.